zo eindelijk weer eens een update,
Vorige week ben ik bevallen van onze prachtige zoon Michel,
de eerste nacht viel zwaar, hij wou niet in zn eigen bedje liggen, dus heeft ie totaal een uur geslapen in ons bed,
de tweede nacht ging super na een tip van de kraamzorg, zei had ook een bedje gemaakt in ons bedje met het matrasje van de kinderwagen opgemaakt, aan ons hoofdeind neergelegd zodat hij tussen ons in kon slapen, en niet gevaarlijk zou zijn omdat je niet op hem kon rollen..
en dit ging geweldig! de volgende nachten ging het wat minder want hij bleef maar om voeding vragen, hij had niet genoeg eraan, dus nu gaan we na deze pot over aan pot voor hongerige baby´s, hij zit nu op 100 cc maar hij langer als 3 uur houd ie niet vol en hij slokt het ook zo naar binnen.. nu red hij net aan die 3 uur dus op tip van de verloskundige gaan we toch nu over op die andere voeding.
maar verder doet hij het echt top navelstreng is er al afgevallen,
en hij zit alweer bijna op zijn geboortegewicht.
Het slapen s´nachts gaat ook echt top afgelopen 2 dagen, vanavond gaat ie weer naar zijn eigen bedje en dan gaan we zien of het beter gaat nadat we hem elke middag eventjes lieten slapen in zijn bedje zodat hij wel kon wennen.
Wel heb ik heel erg problemen mee om de kleine uit de handen te geven aan andere,
het gaat wel zolang ik een band met diegene heb, (goede bekende) en naaste famillie (moeder vader zus en broers) maar daar buiten oh wat erg zeg, mijn schoonfamillie ik krijg echt haat gevoelens naar ze zodra ze hem vast hebben! voornamelijk met mijn schoonmoeder ik heb niks met der ken der niet goed we zagen er 1 keer in de 2 maanden. of 1 keer in de maand maar thats it, nu is er deze week 3 keer langs geweest (gelukkig gaat ze nu 2 weken op vakantie) maar goed die zat met de kleine is het ziekenhuis als enige terwijl mijn ouders er ook waren.. en zei als enigste hem wel oppakte.. en thuis ook was ze met der man mijn partner's stiefvader waar hij een hekel aan heeft en ik mag die vent ook niet..
zegt ze ongevraagd wil jij hem vasthouden nouuu ik werd kwaad!! hij zei nee ik hou niet van kinderen dus ik zei gelijk geef hem maar aan mij kan je koffie opdrinken dus pakte hem gelijk van der af, nou ze keek me kwaad aan.. !! gister was ze er ook zat ze oke moet ik weer me handen vast houden voordat ik hem vasthou, niet eens van mag ik hem vasthouden?..
maar heb het ook bij de rest van de schoonfamillie ook met zijn zus waar we mee samen woonde, maar dat is niet zo gek na wat ze allemaal had geflikt, alleen begon de famillie waarom zei de fles nog niet niet had gegeven en waarom zei hem nog niet in bad heeft gedaan (ik heb het zelf maar 1 keer kunnen doen rot op)
ik moet ook echt weglopen als ze hem wel vast hebben want ik word zo kwaad en krijg dus die haat gevoelens naar hun en kan ook echt niet aardig doen op dat moment, ook mijn familie van verderaf tantes en ooms etc wil ik het ook niet bij hebben! en ook bij broers wil ook niet dat ze hem constant vasthouden, (heb met me beide broers niks mee zie 1 daarvan alleen met verjaardagen, en de ander ja ook niet echt contact mee) me zus vind ik daarintegen niet erg maar dat komt omdat ik een hele goede band met haar heb..
ik werd op een gegeven moment ook zo down kon het echt niet hebben! de kraamzorg zei dat het heel veel voorkomt en niet raar is omdat de kleine 9 maanden in je buik heeft gezeten, en het logisch is dat als je geen vertrouwensgevoel bij iemand hebt de kleine nog niet kan weggeven, en dat als ik het had ook gewoon nee moest zeggen, en hun Michel niet laten vasthouden zodra ik geen fijn gevoel bij heb..
maarja de meeste mensen begrijpen dat niet helemaal lijkt me, me partner zei tegen zijn moeder van ze wilt niet dat iedereen hem vasthouden (opa's en oma's) vinden we anders (ik niet maar goed) en ze zei wel ja snap ik maar keek wel raar bij aan.. laat staan hoe dat is voordiegene die geen kinderen hebben, of het nooit hebben gehad.. en vind ook niet dat ik dat iedereen hoeft uit te leggen toch??
Met mij gaat het wel redelijk, heb heel erg last van me bekken/rug en lies , en heb ook de eerste nachten ook daardoor niet kunnen slapen, kon moeilijk lopen, en staan ging maar eventjes,
op aanraadde van de verloskundige de bekkentherapeut gebeld, die maandag langs kwam, en indd zat niet goed, dus mocht kiezen of boven in bed liggen en een po halen om daar plat te liggen, of dat ik 1 keer naar beneden ga en daar blijf tot dat ik naar boven ga om te slapen..
dus snachts doen ik en mijn partner het zo, hij maakt de flesjes en ik geef ze s'nachts overdag doet hij de luiers, en ik mag maar een half uurtje zitten en moet daarna gelijk liggen..
en oh wat heb ik daar een moeite mee zeg, ik loop ook nog steeds te veel, en doe nog te veel..
komt ook omdat ik de ene keer meer last heb dan de andere keer, bijv vannacht minder pijn gehad en vanochtend wel weer heel erg en nu weer niet. waardoor ik op de momenten dat ik er geen last van heb weer van alles doe terwijl ik daardoor al eigenlijk weet dat ik straks niks meer kan daardoor.
ik ga daar denk nog meer moeite mee krijgen nu de kraamzorg vandaag voor het laatst er was, vanwege het huishouden etc wat er nu nog bij komt.. vandaag komt die fysio weer langs om te kijken hoe het gaat..
en voor oefeningen en ze probeerde de pijn te verminderen door middel van drukpunten, en ze had me bekken rechtgezet,
ik hoop alleen dat het gauw over is, nu we met de kleine naar buiten mogen, dus moet het straks met de fysio overleggen of ik misschien wel een klein stukje mag, al is het maar een blokje om het huis heen.
Maar goed was weer een heel lang verhaal zal maar gauw stoppen haha
xx Bedankt voor de lieve berichtjes allemaal!
reacties (0)